Zofia Stryjeńska jako nieszablonowa artystka, żona i matka

Zofia Stryjeńska, z domu Lubańska. Wybitna polska malarka. Urodziła się w 1891 roku w Krakowie, w mieszczańskiej rodzinie ze szlacheckim rodowodem. Uczyła się w Szkole Malarskiej Leona Strojnowskiego, później w Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej, a następnie przeprowadziła się do Monachium, gdzie przez rok, udając mężczyznę, studiowała na tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Szczyt jej popularności przypadł na dwudziestolecie międzywojenne, kiedy to została okrzyknięta "księżniczką polskiego malarstwa". Jej barwne obrazy współgrały z barwną osobowością - niewątpliwie była artystką charyzmatyczną, obdarzoną dużym temperamentem. Walczyła o zdobycie i utrzymanie swojej pozycji w świecie sztuki zdominowanym przez mężczyzn.

Do najpopularniejszych dzieł Stryjeńskiej należą między innymi: trzy teki Bożków Słowiańskich (1918, 1922, 1934) cykl pięciu obrazów Pascha (1917-1918), obrazy z cyklu Łowy Bogów (1921), obrazy Poranek, Wieczór i koncert Beriota (1923), obraz Piast czy cykl Młoda wieś Polska. Jednakże, malarstwo to nie wszystko, bo artystka tworzyła również zabawki: laleczki, zwierzęta i klocki zdobione obrzędowymi scenami, grafiki, projekty kostiumów i scenografii do sztuk teatralnych oraz ilustracje do książek m.in. Kazimiery Iłłakowiczówny czy Kazimierza Tetmajera.

Stryjeńska umiera 28 lutego 1976 roku w wieku 85 lat, zostaje pochowana na cmentarzu w Chéne-Bourg w Genewie, tam gdzie znajdował się grób jej ukochanego syna Jacka.